Κολοκυθόσουπα

Υλικά:

• 1 μέτριο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
  
• 2-3 κουταλιές βούτυρο
  
• 2 γεμάτες κουταλιές δυνατό ινδικό κάρυ σε σκόνη
  
• περίπου 6 φλυτζάνια κολοκύθα κόκκινη σε κύβους
  
• 1 λίτρο ζωμό κοτόπουλου
  
• 1 φλυτζάνι γάλα
  
• αλατοπίπερο
  

για γαρνίρισμα: sour cream, κρουτόν ψημένα σε σκόρδο (προαιρετικά, πλην νοστιμότατα, δεν θα το μετανοιώσετε!), και ψιλοκομμένο chive (τσάιβ).

Εκτέλεση:

• Σε μεγάλη κατσαρόλα λιώνουμε το βούτυρο και σωτάρουμε ελαφρά το κρεμμύδι. Αφού σοταριστεί καλά, ρίχνουμε τη σκόνη κάρυ και ανακατεύουμε λίγο.
  
• Προσθέτουμε το ζωμό και την κολοκύθα και βράζουμε με σκεπασμένη την κατσαρόλα, σε μέτρια φωτιά, μέχρις ότου μαλακώσει.
  
• Σβήνουμε, και με ένα μιξεράκι ειδικό, λιώνουμε το περιεχόμενο της κατσαρόλας μέχρι να γίνει λείος πολτός.
  
• Προσθέτουμε το γάλα και ανακατεύουμε καλά. Αλατοπιπερώνουμε κατά βούληση.
  
• Γαρνίρουμε τη σούπα με μία κουταλιά sour cream και ψιλοκομμένα τα chives από πάνω και τα κρουτόν σε μπωλ στην άκρη.
  

ΜΜΜ, υπέροχη, θα σας ζητήσουν και δεύτερο πιάτο!

Αφράτα μπιφτέκια χωρίς ψωμί

Αφράτα μπιφτέκια χωρίς ψωμί

 Από τη Νίκη Χρυσανθίδου - Παρλιάρου
Επιμέλεια - food styling: Τίνα Webb,
Bοηθός food stylist: Αλεξάνδρα Τασουνίδου,
Styling: Alice Bean, Φωτογραφίες: Γιώργος Δρακόπουλος
Η συνταγή αυτή προέρχεται από την ανατολική Θράκη και θεωρείται κλασική τοπική σπεσιαλιτέ. Το μυστικό της είναι η απουσία ψωμιού στη ζύμη του κιμά· τη θέση του παίρνει ο συνδυασμός γιαουρτιού - σόδας, που κάνει το μείγμα εξαιρετικά αφράτο και ζουμερό. Επομένως, τα μπιφτέκια αυτά δεν χρειάζονται πολύ ψήσιμο, για να μη χάσουν αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό τους!
Προετοιμασία: 15΄, Αναμονή: 1 βράδυ, Ψήσιμο/τηγάνισμα: περίπου 13΄
Υλικά (για 4 άτομα):
500 γρ. κιμάς μοσχαρίσιος (κατά προτίμηση από κιλότο)
2 ξερά κρεμμύδια, τριμμένα
3 κουτ. σούπας γιαούρτι αγελαδινό
τα φύλλα από 1 ματσάκι μαϊντανό, ψιλοκομμένα
1 κουτ. γλυκού μαγειρική σόδα
1 κουτ. γλυκού ρίγανη ξερή, τριμμένη
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
1 -2 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
Διαδικασία:
Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε τον κιμά, τα τριμμένα κρεμμύδια, το γιαούρτι, το μαϊντανό, τη ρίγανη και τη σόδα και νοστιμίζουμε με αλατοπίπερο. Ζυμώνουμε σχολαστικά, ώστε να αναμειχθούν πολύ καλά τα υλικά και σκεπάζουμε το μπολ με διάφανη μεμβράνη. Το βάζουμε στο ψυγείο για ένα βράδυ. Σ' αυτό το διάστημα, το μείγμα θα φουσκώσει και θα αφρατέψει από το συνδυασμό σόδας και γιαουρτιού.
Την επόμενη ημέρα βγάζουμε το μείγμα από το ψυγείο και πλάθουμε μέτρια μπιφτέκια.
Αν τα ψήσουμε στο γκριλ, τα αλείφουμε με 1 - 2 κουτ. σούπας ελαιόλαδο, τα βάζουμε σε ταψάκι και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο γκριλ για περίπου 12 - 13 λεπτά συνολικά, γυρίζοντάς τα μία φορά. Το ζητούμενο είναι να μην τα παραψήσουμε, γιατί θα χάσουν τη χαρακτηριστική αφράτη και ζουμερή υφή τους.
Αν τα τηγανίσουμε, βάζουμε ένα αντικολλητικό τηγάνι αλειμμένο με 1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο σε πολύ δυνατή φωτιά και, μόλις κάψει, τηγανίζουμε τα μπιφτέκια για 3 - 4 λεπτά από κάθε πλευρά, ώστε να αποκτήσουν ρόδινη κρούστα. Στη συνέχεια, χαμηλώνουμε τη φωτιά σε μέτρια θερμοκρασία και ψήνουμε για άλλα 8 λεπτά, γυρίζοντάς τα μια - δυο φορές, ώστε να ψηθούν και στο εσωτερικό τους, αλλά να μη στεγνώσουν.
Σερβίρουμε τα μπιφτέκια ζεστά, συνοδεύοντας με μια απλή πατατοσαλάτα ή με λαχανικά (βραστά ή ψητά) ή με σαλάτα από ξερά φασόλια.
Tι πίνουμε
Ωραία μπιφτεκάκια αναζητούν ένα ωραίο επίσης κόκκινο κρασί, ένα χαρμάνι Cabernet Sauvignon με Αγιωργίτικο, μαλακό, πλούσιο, αρωματικό.

Linguine με φρέσκα μανιτάρια, λεμόνι & θυμάρι

Linguine με φρέσκα μανιτάρια, λεμόνι & θυμάρι

Βίκυ Κουμάντου

   

• περιγραφή
• κριτικές & σχόλια

βαθμολογία:
Δεν έχει βαθμολογηθεί ακόμα 
βαθμολογίακριτική
+ στις συνταγές μου

πληροφορίες:
κουζίνα: Ιταλία
πιάτο: Κυρίως Πιάτο
κυρίως συστατικά:Ζυμαρικά

συστατικά

500γρ linguine
250 γρ. ασπρομανίταρα
80ml ελαιόλαδο
1 σκελίδα σκόρδο
Ξύσμα και χυμό ενός λεμονιού
1κ.τσαγιού φρέσκο θυμάρι
1 ½ κ.τσ. αλάτι
Μαϊντανό ψιλοκομμένο
Τριμμένη παρμεζάνα
Φρεσκοτριμμένο πιπέρι

οδηγίες

Κόψτε τα μανιτάρια σε λεπτές φετούλες. Βάλτε τα σε βαθειά πιατέλα, περιχύστε τα με το λάδι, προσθέστε το αλάτι, το σκόρδο λυωμένο, το ξύσμα και το χυμό ενός λεμονιού και το φρέσκο θυμάρι.

Βράστε τα linguine και κρατείστε λίγο νερό στο τέλος του βρασίματος σε ένα ποτήρι. Στραγγίστε τα μακαρόνια και ρίξτε τα αμέσως  στην πιατέλα με τα μανιτάρια.

Ανακατέψτε καλά  τα υλικά, προσθέστε λίγο από το νερό που κρατήσατε στο βράσιμο, τον μαϊντανό ψιλοκομμένο, την παρμεζάνα και το πιπέρι. Ανακατέψτε ξανά και σερβίρετε.

http://tastefull.wordpress.com/

Λευκή- Οινοποίηση

Λευκή

Συντάκτης: Ψυχής Mάριος, marsom21,
Ημερομηνία: 07/12/2006

Λευκή Οινοποίηση

Πριν προχωρήσουμε στην περιγραφή της διαδικασίας παρασκευής των λευκών οίνων, είναι απαραίτητο να έχουμε αποσαφηνίσει, τι εννοούμε με τον όρο “λευκός οίνος”
Με τον όρο λοιπόν, λευκός οίνος, εννοούμε τον οίνο που προέρχεται από λευκές ποικιλίες ή γκρίζες ποικιλίες (vins gris), των οποίων όμως οι ερυθρές χρωστικές δεν περνάνε στο γλεύκος όπου πρόκειται να ζυμωθεί και κατά συνέπεια ούτε και στον παραγόμενο οίνο. Για να επιτευχθεί αυτό, είθισται κατά την λευκή οινοποίηση να αποφεύγεται η παρατεταμένη παραμονή του γλεύκους με τα στέμφυλα και τους βοστρύχους, η εκχύλιση των οποίων και δίνει τα φαινολικά συστατικά (μεταξύ των οποίων και χρωστικές), που δύναται να συναντήσει κανείς σε οποιασδήποτε κατηγορίας οίνο.
Ο συνδυασμός του παραπάνω δεδομένου (απουσία εκχύλισης) και της άχροης, με την πρώτη εντύπωση, όψης ενός λευκού οίνου, δημιουργεί την εσφαλμένη πεποίθηση, ότι δεν υπάρχουν χρωστικές. Στην πραγματικότητα οι λευκοί οίνοι περιέχουν φαινολικά συστατικά, μεταξύ των οποίων και αρκετές χρωστικές κίτρινου ή ανοιχτού κίτρινου χρώματος. Βέβαια, τόσο το είδος, όσο και το ποσοστό των φαινολικών συστατικών μεταξύ λευκών και ερυθρών οίνων, είναι πολύ διαφορετικό. Αυτό οφείλεται σε ποικιλιακούς παράγοντες (λευκές-ερυθρές ποικιλίες), αλλά και στο γεγονός ότι, όπως ήδη αναφέραμε, η παραγωγική διαδικασία της λευκής οινοποίησης, δεν απαιτεί παραμονή του χυμού, για κάποιο χρονικό διάστημα μαζί με τους φλοιούς, όπως στην περίπτωση της ερυθρής οινοποίησης. Το στάδιο αυτό, στη λευκή οινοποίηση εκλείπει, με εξαίρεση κάποιες περιπτώσεις αρωματικών ποικιλιών. Πολλά αρωματικά συστατικά, βρίσκονται στους φλοιούς των σταφυλιών και η παραλαβή τους απαιτεί εκχύλιση, η οποία όμως, πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά, σε χαμηλές θερμοκρασίες, ώστε να έχουμε κατά το δυνατόν μικρότερη εκχύλιση φαινολών, οι οποίες ενδεχομένως να προκαλούσαν ελαττώματα.

Συγκομιδή-Μεταφορά

Μερικοί από τους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την ημερομηνία τρυγητού είναι η ποικιλία, η τοποθεσία του αμπελώνα και το φορτίο. Το κατά πόσον τα σταφύλια έχουν φτάσει στο κατάλληλο σημείο ωρίμανσης, ο κάθε οινολόγος το συμπεραίνει με τη βοήθεια δειγματοληψιών, λαμβάνοντας υπόψη του κάθε φορά κατά κύριο λόγο τη σακχαροπεριεκτικότητα και την ογκομετρούμενη οξύτητα.
Τα δύο αυτά μεγέθη, ιδιαίτερα στην περίπτωση των λευκών οίνων, καλό θα είναι να συμπίπτουν χρονικά με το μέγιστο δυνατό άρωμα πρωτογενούς προελεύσεως, το οποίο διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό, το αρωματικό δυναμικό του τελικού προϊόντος.
Η μεταφορά των σταφυλιών στο οινοποιείο, πρέπει να γίνεται με προσεκτικό τρόπο, βάσει κανόνων και σε δοχεία ή επιφάνειες, οι οποίες πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές. Η ”αυστηρότητα” αυτή, αποσκοπεί στην ελάχιστη δυνατή καταπόνηση της πρώτης ύλης, με άμεσο αποτέλεσμα την παραγωγή του ποιοτικότερου δυνατού οίνου.

Εξαγωγή του χυμού

Η πρώτη ύλη αφού συγκεντρωθεί στη σταφυλοδόχο, περνά στους σπαστήρες όπου γίνεται η έκθλιψη των σταφυλιών και από εκεί στα απορραγιστήρια όπου απομακρύνονται οι βόστρυχοι-τσάμπουρα. Η διαδικασία αυτή είναι μεγάλης σημασίας, καθώς περαιτέρω παραμονή των βοστρύχων με τον σταφυλοπολτό, θα προσέδιδε στον παραγόμενο οίνο χορτώδη οσμή, ως αποτέλεσμα της μεταβίβασης ιδιαίτερα στυφών ταννικών συστατικών από τους βοστρύχους στον οίνο. Έπειτα ο σταφυλοχυμός με τα εμπεριέχοντα στέμφυλα, οδηγείται στα στραγγιστήρια για τον διαχωρισμό αυτών και την παραλαβή του πρόρρογου γλεύκους. Τα στέμφυλα που παραλαμβάνονται από τη στράγγιση, απολήγουν στα διαφόρων τύπων πιεστήρια, με σκοπό την παραπέρα εξαγωγή γλεύκους χαμηλότερης συνήθως ποιότητας από το πρόρρογο γλεύκος. Τα δύο ειδών γλεύκη είτε έπειτα από ανάμειξη, είτε χωριστά καταλήγουν στα δοχεία ζύμωσης.

Επεμβάσεις στο προς ζύμωση γλεύκος

• Επεμβάσεις με στόχο την προφύλαξη του χυμού από επερχόμενες οξειδώσεις, θολώματα κτλ.(ενδεικτικά αναφέρονται η θείωση, η διαύγαση και η απολάσπωση)
• Επεμβάσεις διορθωτικού τύπου, που αφορούν συνήθως τη σακχαροπεριεκτικότητα, την ογκομετρούμενη οξύτητα, τη συγκέντρωση διαφόρων αζωτούχων συστατικών και βιταμινών.

Προσθήκη ”εμβολίου”

Εμβόλιο ή εκκινητής καλείται η προσθήκη καλλιεργημένης ζύμης με συγκεκριμένα και επιλεγμένα συνήθως ζυμωτικά χαρακτηριστικά, που σαν στόχο έχει μια ομαλή και υγιή ζύμωση, με κατά το δυνατό προβλέψιμα αποτελέσματα.

Αλκοολική ζύμωση

Για τη ζύμωση χρησιμοποιούνται δεξαμενές συνήθως ανοξείδωτες ή ξύλινες. Κατά την πορεία της αλκοολικής ζύμωσης, παράγεται η περιπόθητη για το τελικό προϊόν αλκοόλη, μέσω μιας αναερόβιας διαδικασίας κατά την οποία, σάκχαρα με τη βοήθεια ενζύμων που παράγονται από μικροοργανισμούς, τους ζυμομύκητες, μετατρέπονται σε αιθυλική αλκοόλη. Ακόμη, κατά την αλκοολική ζύμωση παράγεται ένα πλήθος δευτερευόντων προϊόντων, πέραν της αλκοόλης, τα οποία συνιστούν το δευτερογενές άρωμα του κρασιού. Το άρωμα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κριτήρια ποιότητας ενός οίνου και γι` αυτό ο οινολόγος πρέπει να φροντίζει ώστε η διαδικασία της ζύμωσης, να διεξάγεται κάτω από συνθήκες που να ευνοούν μια μέγιστη και παράλληλα ισορροπημένη παραγωγή εστέρων, στους οποίους και οφείλεται κατά κύριο λόγο, το δευτερογενές άρωμα. Η θερμοκρασία ύστερα από μελέτες, θεωρείται ο πλέον σημαντικός ρυθμιστικός παράγοντας σχηματισμού εστέρων. Για το λόγο αυτό η θερμοκρασία ζύμωσης όσον αφορά τους οίνους ποιότητας δεν πρέπει να ξεπερνά κατά κανόνα τους 20ο με 22 ο C, διότι σε υψηλότερες θερμοκρασίες η παραγωγή εστέρων δεν κρίνεται επαρκής. Η ζύμωση θεωρείται περατωθείσα όταν η περιεκτικότητα σε σάκχαρα δε ξεπερνά τα 4gr/L όπως ορίζει σχετικώς κανονισμός της Ε.Ε.
Αντικρουόμενες είναι οι απόψεις σχετικά με την τέλεση ή μη, μηλογαλακτικής ζύμωσης και της επίδρασης αυτής στο αρωματικό δυναμικό και την οξύτητα των λευκών κρασιών. Αναφορικά με την οξύτητα, η μηλογαλακτική ζύμωση επειδή αυξάνει το pH, δε θεωρείται σύμμαχος της λευκής οινοποίησης, καθώς η υψηλή οξύτητα(χαμηλό pH) είναι εκείνη, που αποδεδειγμένα προσδίδει δροσιά και φρεσκάδα στους λευκούς οίνους.

Ενέργειες στο τέλος της ζύμωσης

Η μετάγγιση είναι μια διαδικασία, ο ρόλος της οποίας έγκειται στην απομάκρυνση της οινολάσπης από τον νέο οίνο. Ακολουθεί η θείωση προς αποφυγήν μικροβιακών προσβολών και οξειδώσεων.
Τέλος η δεξαμενή απογεμίζεται ώστε να ελαχιστοποιηθεί η επαφή του οίνου με το οξυγόνο, το οποίο ως γνωστόν ευθύνεται για τις οξειδώσεις. Στην περίπτωση που επιθυμούμε οι οίνοι μας να “υποστούν” παλαίωση, τους μεταγγίζουμε σε ξύλινα βαρέλια ποιότητας(συνήθως από δρυ), τα οποία αφού απογεμίσουμε, κλείνουμε ερμητικά. Ο οίνος παραμένει στην ερμητικά κλειστή δεξαμενή ή βαρέλια ως τη στιγμή της εμφιάλωσης.

La Patisserie des Reves - Paris

La Patisserie des Reves - Paris

October 26 2009

Whatever Parisian pastry chef extraordinaire, Philippe Conticini, does gets noticed. His talent for creating desserts that are art in all meanings of the word has found yet another expression this September when he unveiled his latest creation, La Pâtisserie des Rêves (the patisserie of dreams), in the chic 7th arrondissement in Paris. Nothing in the design of the sleek 29 square-meter boutique is reminiscent of a traditional European konditorei. Most strikingly, the stars of the space — the desserts, cakes and pastries — are displayed on a round platform in the center. Each of the 15 culinary masterpieces is presented under its own temperature-controlled glass bell suspended from the ceiling. Customers order their selection from the staff, after which each order appears directly from the kitchen. Both ideas evoke the feel of a meticulous laboratory where precious specimens are handled. Conticini has been in the culinary limelight for more than two decades with his own TV show, several books, restaurants and awards. - Tuija Seipell

ΠΙΤΑ ΜΕ ΣΠΑΝΑΚΙ ΚΑΙ ΤΥΡΙ

ΠΙΤΑ ΜΕ ΣΠΑΝΑΚΙ ΚΑΙ ΤΥΡΙ

ΥΛΙΚΑ: 1 κιλό σπανάκι, ½ κιλό τυρί, 2 κουταλιές λάδι, ½ κουταλιά του γλυκού αλάτι.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Καθαρίζουμε το σπανάκι και το πλένουμε, το βράζουμε και ρίχνουμε μέσα το αλάτι και το λάδι. Τρίβουμε το τυρί, αφού βάλουμε στο ταψί το πρώτο φύλλο απλώνουμε το σπανάκι και από πάνω ρίχνουμε λίγο τριμμένο τυρί. Το ίδιο κάνουμε για τα τρία πρώτα φύλλα, μετά βάζουμε και το τέταρτο και την ψήνουμε με τον ίδιο τρόπο όπως στις άλλες.

ΠΙΤΑ ΜΕ ΠΡΑΣΟ ΚΑΙ ΡΥΖΙ

ΠΙΤΑ ΜΕ ΠΡΑΣΟ ΚΑΙ ΡΥΖΙ

ΥΛΙΚΑ: 5 πράσα, 1 κούπα ρύζι, 1 κουταλιά του γλυκού αλάτι, 1 κουταλιά λάδι.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Καθαρίζουμε τα πράσα και τα ψιλοκόβουμε. Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το ρύζι με νερό και λίγο αλάτι και το βράζουμε. Βάζουμε το λάδι σε ένα τηγάνι και τηγανίζουμε ελαφρά το πράσο, στην συνέχεια το βάζουμε στο είδη βρασμένο ρύζι και τα ανακατεύουμε. Η υπόλοιπη διαδικασία είναι ίδια με την παραπάνω της κολοκυθόπιτας.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΦΥΛΛΑ ΓΙΑ ΠΙΤΑ

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΦΥΛΛΑ ΓΙΑ ΠΙΤΑ

Για 4 φύλλα
ΥΛΙΚΑ: 3 κούπες αλεύρι, ½ κούπα νερό, λίγο αλάτι.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι, ρίχνουμε το νερό και το αλάτι ενώ ταυτόχρονα ανακατεύουμε το μίγμα. Το ζυμώνουμε 2 με 3 λεπτά, στην συνέχεια το χωρίζουμε σε 4 κομμάτια. Παίρνουμε ένα ένα τα κομμάτια που έχουμε χωρίσει και με τον πλαστήρα τα ανοίγουμε. Κατά το άνοιγμα ρίχνουμε λίγο αλεύρι στον πλαστήρα και στην ζύμη για να μην κολλάει το φύλλο και κόβεται ή τρυπάει. Αφού το ανοίξουμε σύμφωνα με το μέγεθος του ταψιού μας τα ψήνουμε για μισό λεπτό. Το ψήσιμο είναι προαιρετικό δεν το απαιτεί η συνταγή.

ΠΑΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ ΣΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ Η ΣΤΗ ΧΟΒΟΛΗ

ΠΑΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ ΣΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ Η ΣΤΗ ΧΟΒΟΛΗ

Για 4 άτομα
ΥΛΙΚΑ: 8 μέτριες πατάτες, 6-8 μέτρια κρεμμύδια, 3-4 σκελίδες σκόρδου συνθλιμμένες, 1 μικρό κρεμμύδι κομμένο σε λεπτές ροδέλες, δεντρολίβανο φρέσκο, αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Πλένετε καλά τις πατάτες ολόκληρες, με τη φλούδα τους. Κόβετε κάθε πατάτα κατά μήκος σε 2 ίσα μέρη. Τα αλατοπιπερώνετε, βάζετε από μια ροδέλα κρεμμύδι, μια πρέζα συνθλιμμένο σκόρδο και 2-3 φυλλαράκια δεντρολίβανο. Ενώνετε ξανά τα δύο κομμάτια, τυλίγετε κάθε πατάτα με ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο και τις ψήνετε αρχικά στη σχάρα χαμηλά πάνω στα κάρβουνα και αργότερα, όταν πια θα έχουν χωνέψει πολύ τα κάρβουνα, τις χώνετε μέσα στη χόβολη. Τις γυρίζετε κατά διαστήματα ώστε να ψηθούν ομοιόμορφα απ' όλες τις μεριές. Αφαιρείτε τη φλούδα από τα κρεμμύδια, τα αλατοπιπερώνετε, τυλίγετε το καθένα ξεχωριστά σε ένα κομμάτι αλουμινόχαρτο και τα ψήνετε όπως τις πατάτες.

Κρέας με Αμύγδαλα

Περιγραφή

Πιπεράτο και ευπαρουσίαστο

ΟδηγίεςΣυστατικά

• 1 ψαρονέφρι
• 250gr αμύγδαλα αποφλοιομένα
• 4 κ.σ. μέλι
• 3 κ.σ. ελαιόλαδο
• 1 κ.σ. βαλσάμικο
• 4-5 φύλλα βασιλικού χονδροκομμένα
• λίγο μπράντυ
• αλάτι - πιπέρι

Στα γρήγορα

Κατηγορία

Χοιρινό

Μοσχάρι

Μέθοδος

Φούρνου

Σερβίρει

2 άτομα

1. Αναμιγνύουμε 2 κ.σ. μέλι, 2 κ.σ. ελαιόλαδο και 1 κ.σ. βαλσάμικο και μαρινάρουμε το κρέας όλο το βράδυ.
2. Κόβουμε τα αμύγδαλα με λειο κοφτερό μαχαίρι σε κυβάκια (περίπου 12 κυβάκια στο κάθε αμύγδαλο).
3. Τα βρέχουμε καλά με νεράκι με τη βοήθεια ενός τρυπητού και τα ανακατεύουμε σε μπολ με το αλατοπίπερο. Βάζουμε λιγότερο πιπέρι απ'όσο πιστεύουμε ότι αντέχουμε.
4. Προθερμαίνουμε το φούρνο και τη σχάρα στους 200°C.
5. Πυρώνουμε το αντικολλήτικό τηγάνι και βάζουμε το κρέας ως να κάνει ελαφριά κρούστα και από τις 2 πλευρές (περίπου 2'). Χρησιμοποιούμε τσιμπίδα ώστε να μη τρυπηθεί το κρέας.
6. Σε κατσαρολάκι ζεσταίνουμε 2 κ.σ. μέλι και τον βασιλικό για 3'. Αφού κρυώσει ελαφρά αραιώνουμε με μπράντυ (περίπου 1 κ.γ.).
7. Αλείφουμε το κρέας με το μίγμα και πασπαλίζουμε τα αμύγδαλα γύρω-γύρω.
8. Το τυλίγουμε σε χαρτί ψησίματος στο οποίο έχουμε αλείψει με πινέλο 1 κ.σ. ελαιόλαδο.
9. Το βάζουμε στη σχάρα χωρίς να χαμηλώσουμε το φούρνο και το αφήνουμε για +/-75'.

Λίγα μυστικά ακόμα

Γίνεται πολύ καλό και με μοσχάρι (νουά) προσαρμώζοντας τις ποσότητες των υλικών και τον χρόνο ψησήματος στο μέγεθος του κρέατος.

Συνταγές του Νοεμβρίου

Συνταγές του Νοεμβρίου

Ο Νοέμβριος δεν είναι καλός μήνας για φρούτα, μια που τελειώνουν σιγά σιγά και τα τελευταία ακτινίδια, αχλάδια και λωτοί. Ευτυχώς αρχίζουν τα πορτοκάλια και τα μανταρίνια, για την απαραίτητη βιταμίνη C, καθώς και τα ρόδια και τα κάστανα. Δοκιμάστε το Ρύζι με σαφράν, τηγανιτό φιδέ και ρόδι και Μοσχάρι κοκκινιστό με μήλα και κάστανα αλλά και γλυκά όπωςΡυζόγαλο με λευκή σοκολάτα και ρόδι και Κάστανα μαρόν γλασέ. Είναι όμως ιδανικός μήνας για πράσινα λαχανικά όπως αγγούρι, κουνουπίδι, λάχανα, λαχανάκια Βρυξελλών, αντίδι, μαρούλι, μπρόκολο, ραδίκια, σέσκουλο, σπανάκι, φινόκιο, αβοκάντο, καρότο, κολοκύθα, παντζάρι, πατάτα, ράπα και πράσο. Φτιάξτε λοιπόν μια ποικιλία από σαλάτες.  Επίσης αγοράστε άφοβα ξερά σύκα, σταφίδες, φουντούκια και αμύγδαλα και τολμήστε να τα χρησιμοποιήσετε στο φαγητό σας, με συνταγές όπως:Γαλοπούλα με ξερά σύκα και μανιτάρια, Φιλετάκια με σταφίδες και ξύδι μπαλσάμικο, Μακαρόνια με μέλι και φουντούκια, Κρέας με αμύγδαλ

COCKTAIL OF THE WEEK: WHISKEY SMASH

09.14.09

If like us you’re sad that you won’t be able to get to the Kentucky Bourbon Festival in Bardstown, Kentucky (September 15-20), perhaps this Dale DeGroff original will soften the blow. These proportions work beautifully with Makers Mark; if you use another brand, you may have to adjust slightly (starting with a bit less simple syrup, for example).

3 lemon pieces (cut a lemon in half and then quarter one of the halves, use three of the quarters)
5 mint leaves
1 ounce simple syrup
1 1/2 ounces Makers Mark Bourbon
Lemon wedge for garnish
1 mint sprig for garnish

Muddle the lemon pieces, mint leaves, and simple syrup in the bottom of a Boston shaker glass. Add the bourbon and shake well with ice. Strain into a rocks glass with ice. Garnish with a mint sprig and a lemon wedge.

Marked5 - Los Angeles

Marked5 - Los Angeles

Published 

by 

Gastronomer

 

on November 28, 2009

 

in Japanese, Los Angeles, Meals on Wheelsand Restaurant Review

. 0 Comments

With our bellies stuffed UN-style with Peruvian-Japanese, Chinese-Mexican, and straight-up Indian street food, The Astronomer and I probably should have thrown in the towel and called it a night. However, dwelling on the East Side, we had no idea when another opportunity would arise for us to come face-to-face with thismany gourmet food trucks again. A combination of fear, gluttony, and scarcity inspired one last stop at Marked5, a truck specializing in “old school Japanese and new school American.” Say what?

According to Marked5’s website,  its name is derived from the number of partners behind the truck, the price of the food sold on the truck, the number of senses the food will open up, and the number of fingers it takes to hold said food. Five.

Heeding the advice of the Marked5 customers served before us, The Astronomer and I avoided the Torakku Beef Burger and ordered the Katsu Pork Burger, which was described as “tender, boneless pork fried to golden perfection served with Marked5 special Katsu sauce, along with fresh cabbage, and our signature handmade rice buns” on the menu.

The highlight of the burger was the thin slab of pork that was properly crunchy and fried to “golden perfection.” The Katsu sauce wasn’t exactly horrible, just a little sour tasting and overly liquored up. The least effective component of the Marked5 burger was the “bun.” It is of utmost importance that street food be transportable and neat enough to be consumed on one’s feet. Marked5’s prized rice buns disintegrated at first bite, leaving my hands glazed with sauce. I would have been willing to deal with the annoyance had the bun actually been tasty, but such a mediocre product did not merit that much of an effort.

Follow Marked5 on Twitter @Marked5.

POWER RANKINGS

India Jones Chow Truck > Border Grill Truck > Cool Haus > Lomo Arigato > Don Chow > Kogi > Marked 5 > Dosa Truck.

Bordeaux (Μπορντώ)

Bordeaux (Μπορντώ)

Συντάκτης: Πλαχούρας Αποστόλης, apostolos,
Ημερομηνία: 18/02/2009 00:00

Βρίσκεται Νοτιοδυτικά της Γαλλίας και είνα δίπλα στην συνέχεια του ποταμού ΖΙΡΟΝΤ. Στα αριστερά είναι το Μεντόκ και οι εκτάσεις Πογιάκ, Μαρκώ, Πεσάκ Λεονιάν, Μπαρσάκ, Σοτέρν. Στα δεξιά βρίσκονται οι εκτάσεις : Φρουζάκ, Πομερόλ, Σεντ Εμιλιόν κλπ.

Το Μπορντώ είναι μια από τις διασημότερες αναπαραγωγικές περιοχές στο κόσμο καθώς, εδώ και πάρα πολλά χρόνια παράγονται οίνοι αρίστης ποιότητας οι περισσότεροι από τους οποίους κατατάσσονται στους οίνους QWPSR,κατηγορία η οποία έχει θεσπιστεί από την Ε.Ε., και δείχνει τους οίνους ποιότητας με το όνομα AOC.
(Στη δική μας χώρα βρίσκονται σε ονομαστική αντίστοιχία οι οίνοι ΟΠΕ και ΟΠΑΠ.)

Η πλειοψηφία των κρασιών που παράγονται στο Μπορντώ είναι ερυθρά και αναγνωρίζονται με την ονομασία «Κλαρέτ». Η ονομασία αυτή παραπέμπει στην ποικιλιακή σύνθεση “Cabernet Sauvignon” και “Μerlot” σε διαφορετικές αναλογίες για κάθε παραγωγό.

Παράγονται επίσης, μερικά εκλεκτά λευκά κρασιά καθώς και κάποια εντυπωσιακά γλυκά κρασιά.

‘Οπως είναι γνωστό σε όλους στη Γαλλία κυριαρχεί το αίσθημα της τελειότητας.
‘Ετσι λοιπόν οι ποικιλίες φυτεύονται μετά από πολλές μελέτες. Έτσι, είναι δυνατόν σε αποστάσεις χιλιομέτρων ή ακόμα και εκατοντάδων μέτρων να παρατηρηθούν διαφορετικές ποικιλίες μόνο και μόνο επειδή ευνοούνται από το terroir σε αυτό το σημείο παρ’ όλο που θα μπορούσαν να ευνοηθούν και άλλες σε λιγώτερο βαθμό βέβαια και να αξιοποιηθούν καλύτερα. ‘Ετσι λοιπόν, η ερυθρή ποικιλία που κυριαρχεί στο Μπορντώ είναι το “Cabernet Sauvignon”.

Στις περιοχές όπως Σεντ Εμιλιόν και Πομερόλ η κυρίαρχη ποικιλία είναι το “Merlot”, επειδή οι συνθήκες εκεί ευνοούν την συγκεκριμένη ποικιλία. Άλλες ερυθρές ποικιλίες που συναντιούνται στο μπορντω είναι oι, cabernet franc αλλα και petit verdot, malbec. ‘Οσον αφορά τα λευκά κρασιά κυριαρχούν, από τις άλλες, η ποικιλίιες : Sauvignon Blanc, Semillon και τέλλος muscadelle.

Το ύφος των λευκών οίνων χωρίζεται σε λευκούς ξηρούς και σε γλυκούς οίνους (μετά την προσβολή του μύκητα εν όνόματι Βοτρύτη).

Οι ιδιοκτησίες των αμπελώνων και των οινοποιητικών χώρων τους αναφέρονται ως “Chateau”. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπάρχει κάποιος πύργος εκεί. Είναι δυνατόν να υπάρχει ένα εντυπωσιακό οίκημα με αρχιτεκτονικό ύφος κάποιας εποχής ή ένα παλιό αρχοντικό.

Το 1855 τα σημαντικότερα Chateaux του Μεντόκ καθώς και το Chateau Haut-Brion ταξινομούνταν σε πέντε κατηγορίες. ξεκινώντας από την κορυφαία “Premier Cru Classe” και καταλήγοντας στην κατηγορία “Cinquieme Cru Classe”. Η τελευταία είχε σαν βάση της την ονομασία “Cru Classe”.

Κάτω απ’ αυτήν ήταν η κατηγορία “Cru Bourgeois” , πιο κάτω η κατηγορία “Bordeaux Superieur” και τέλος η κατηγορία των απλών “Bordeaux”.

Οι κατατάξεις δεν σταμάτησαν εκεί και το 1953 – 1955 τα κρασιά της περιοχής Γκραβ (τα καλύτερα αμπελοτόπια αυτής γνωστά ως Pessac – Leognon) και τα κρασιά της περιοχής Σεντ Εμιλιόν χωρίζονται και αυτά σε επιμέρους κατατάξεις.

Τέλος θα αναφερθούν μερικοί από τους καλύτερους παραγωγούς του Μπορντώ των οποίων τα κρασιά θα τα βρείτε με τις παρακάτω ονομασίες :

• Chateau Haut-Brion
• Chateau Lafit-Rothschild
• Chateau Latour
• Chateau Margaux
• Chateau Mouton-Rothschild
• Chateau Petrus
• Chateau d’Yquem
• Chateau Le Pin

Πάστα βερίκοκο 01 Ιουνίου 2006

Σκεύη και εργαλεία
• Mεγάλη κατσαρόλα
• Σήτα
• Μεγάλη γαβάθα
• Ξύλινη σπάτουλα
• Πιατέλες ή μαρμάρινο πάγκο
• Mεταλλικά κουτιά για μπισκότα ή γυάλινα δοχεία με καπάκι
• Λαδόχαρτο

Θα χρειαστείτε:
• 1 κιλό βερίκοκα
• 1 κιλό ζάχαρη

Πώς θα την παρασκευάσετε:

1. Πλένετε τα βερίκοκα, βγάζετε τα κουκούτσια και τα κόβετε σε κομμάτια.
2. Aπλώνετε τα βερίκοκα ομοιόμορφα στην κατσαρόλα και τη βάζετε σε μέτρια φωτιά με το καπάκι κλειστό, ανακατεύοντας πού και πού (δεν προσθέτετε νερό).
3. Όταν πιουν τα υγρά τους, τα κατεβάζετε από τη φωτιά και περνάτε το χυλό από τη σήτα.
4. Zυγίζετε το χυλό, τον βάζετε πίσω στην κατσαρόλα και ρίχνετε ανακατεύοντας καλά ίση ποσότητα ζάχαρης.
5. Bάζετε την κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά και ανακατεύοντας συνεχώς (πρέπει να είστε συνέχεια από πάνω, γιατί εύκολα μπορεί να κολλήσει και να καεί), την αφήνετε μέχρι το μείγμα να γίνει σφιχτό και ανακατεύοντάς το, να μπορείτε να δείτε τον πάτο της κατσαρόλας).
6 . Aδειάζετε τον πουρέ και τον απλώνετε σε πιατέλες, έτσι ώστε να έχει ομοιόμορφο πάχος (1 εκ.).
7. Iσιώνετε με τη σπάτουλα την επιφάνεια, την πασπαλίζετε με ζάχαρη και αφήνετε για ένα 24ωρο τις πιατέλες σε ένα ράφι, καλυμμένες με ένα καθαρό πανί για να στεγνώσει η πάστα.
8. Tην επομένη, αναποδογυρίζετε τις πιατέλες σε μια άλλη επιφάνεια, πασπαλίζετε με ζάχαρη και αφήνετε την πάστα για άλλες 24 ώρες.
9. Όταν πια θα έχει στεγνώσει και στερεοποιηθεί, κόβετε την πάστα σε μικρά τετράγωνα ή ρόμβους, πασπαλίζετε ξανά με ζάχαρη και βάζετε τα κομμάτια στα δοχεία, απλώνοντας λαδόχαρτο ανάμεσα στις στρώσεις.